1-шумақ:
Қимадым қоштасқанда жанарыңды,
Мұң шалды-ау сол бiр сәтте қабағымды,
Түбiнен жүрегiмнiң тулап шығып,
Бiр өксiк жұлмалады тамағымды.
Қарақат көздерiңе қарай бердiм,
Қызығы сол ма дедiм дүниенiң,
Күйдiрер көлеңкелi өзегiмдi,
Махаббат неге сонша ыстық едiң!
Қайырмасы:
Жұлдызым жарқыраған аспанымдағы сен,
Жарқ етiп, жоқ болдың ғой
Қас қағымда, қас қағымда.
Жарқыраған, өзiңдi қалай табам?
Жұлдызға жете алдым ба мен аңсаған?
Белгiсiз жан, мен аңсаған, белгiсiз жан.
2-шумақ:
Бақтарды сен екеумiз аралаған,
Ұзатып тастап кеттің неге маған?
Жыл құсы секілденіп жылай ұшқан,
Жете алмай қала бердiм жаным саған.
Сәулесi айдың түсiп, аймалаған,
Көзiңдi қарағым-ау қайдан табам?
Сүйгеннiң сүйiктiсi болатындай,
Бақытқа ие болар қандай адам?
Қайырмасы:
Жұлдызым жарқыраған аспанымдағы сен,
Жарқ етiп, жоқ болдың ғой
Қас қағымда, қас қағымда.
Жарқыраған, өзiңдi қалай табам?
Жұлдызға жете алдым ба мен аңсаған?
Белгiсiз жан, мен аңсаған, белгiсiз жан.
1-й куплет:
Я не мог отпустить твой взгляд при расставании,
И в тот миг печаль нависла в моих глазах.
Из самой глубины моего сердца вырываясь,
Горькая печаль сдавливала моё горло.
Я продолжал смотреть в твои чёрные глаза
Думал, в этом и есть смысл жизни,
Сжигающая моё невидимое нутро,
Почему любовь была настолько горяча!
Припев:
Ты моя звезда, сверкающая в небе.
Но блеснув, ты исчезла
В один миг, в один миг.
Сверкающая, как я найду тебя?
Смогу ли я добраться до звезды желанной?
Незнакомая, мною желанная, незнакомая.
2-й куплет:
Сады, где мы гуляли с тобою,
Почему оставила их мне надолго?
Словно плачущая, улетающая перелетная птица,
Остался я, так и не добравшись до тебя, душа моя.
Обласканную падающим лунным светом,
Где мне найти твой глаза, милая?
Быть любимой у любящего,
Какой человек удостоится такого счастья?
Припев:
Ты моя звезда, сверкающая в небе.
Но блеснув, ты исчезла
В один миг, в один миг.
Сверкающая, как я найду тебя?
Смогу ли я добраться до звезды желанной?
Незнакомая, мною желанная, незнакомая.
Қимадым қоштасқанда жанарыңды - Я не мог отпустить твой взгляд при расставании,
қимау – чувствовать сожаление
қима+ды+м – я чувствовал сожаление («ды» - суффикс простого прошедшего времени, «м» - усечённое личное окончание 1-го лица)
жанар – очи, глаза
жанар+ың+ды – по твоим глазам («ың» - притяжательное окончание 2-го лица, «ды» - окончание винительного падежа)
Мұң шалды-ау сол бiр сәтте қабағымды - И в тот миг печаль нависла в моих глазах.
мұң – печаль
шалу – охватывать
шал+ды-ау – охватила («ды» - суффикс простого прошедшего времени, «-ау» - усилительная частица)
сол – тот
бір – один
сәт – момент, мгновение
сәт+те – в мгновение («те» - окончание местного падежа)
қабақ - бровь
қабағ+ым+ды – мои брови («ым» - притяжательное окончание «-го лица, «ды» - окончание винительного падежа)
Түбiнен жүрегiмнiң тулап шығып - Из самой глубины моего сердца вырываясь
жүрек – сердце
жүрег+ім+нің – моего сердца («ім» - притяжательное окончание 1-го лица, «нің» - окончание родительного падежа)
түп – дно
түб+i+нен – со дна, с глубины («i» - притяжательное окончание 3-го лица, «нен» - окончание исходного падежа)
тулау – бушевать
тула+п – разбушевавшись
шығу - выходить
шығ+ып – выйдя
Бiр өксiк жұлмалады тамағымды. - Горькая печаль сдавливала моё горло.
бір – один, некий
өксік – печаль, горе
жұмалау – разрывать на куски (тут для красоты перевода использовали «сдавливать»)
жұлмала+ды – сдавливала («ды» - суффикс простого прошедшего времени)
тамағ+ым+ды – моё горло («ым» - притяжательное окончание 1-го лица, «ды» - окончание винительного падежа)
Қарақат көздерiңе қарай бердiм - Я продолжал смотреть в твои чёрные глаза
қарақат көз – черные глаза
қарақат көз+дер+iң+е – в твои чёрные глаза («дер» - окончание множественного числа, «iң» - притяжательное окончание 2-го лица, «е» - окончание дательно-направительного падежа)
қарау – смотреть
қара+й – смотря («й» - суффикс деепричастия)
қара+й беру продолжать смотреть
қара+й бер+ді+м – я продолжал смотреть («ды» - суффикс простого прошедшего времени, «м» - усечённое личное окончание 1-го лица)
Қызығы сол ма дедiм дүниенiң - Думал, в этом и есть смысл жизни,
дүние – мир
дүние+нің – мира («нің» - окончание родительного падежа)
қызық – интерес, радость
дүние+нің қызығ+ы – радость мира, смысл жизни («ы» - притяжательное окончание 3-го лица)
деу - говорить
де+дi+м – я сказал
сол ма? – это ли?
Махаббат, неге сонша ыстық едiң! - Почему любовь была настолько горяча!
махабат – любовь
неге? – почему?
сонша – настолько
ыстық – горячий
едi+ң – ты была (глагол «еді» показывает прошедшее время, «ң» - усеченное личное окончание 2-го лица)
Припев:
Жұлдызым жарқыраған аспанымдағы сен - Ты моя звезда, сверкающая в небе.
жұлдыз – звезда
жұлдыз+ым – моя звезда («ым» - притяжательное окончание 1-го лица)
жарқырау - сверкать
жарқыра+ған – сверкающая («ған» - суффикс причастия)
аспан - небо
аспан+ым+да+ғы – моего неба («ым» - притяжательное окончание 1-го лица, «да» - окончание местного падежа, «ғы» - суффикс временного прилагательного)
Жарқ етiп, жоқ болдың ғой - Но блеснув, ты исчезла
жарқ ету – сверкнуть
жарқ ет+іп – свернув («іп» - суффикс деепричастия)
жоқ болу - исчезнуть
жоқ бол+ды+ң – ты исчезла («ды» - суффикс простого прошедшего времени, «ң» - усечённое личное окончание 2-го лица)
ғой – же
Қас қағымда, қас қағымда - В один миг, в один миг.
қас қағымда – в один миг
Жарқыраған, өзiңдi қалай табам? - Сверкающая, как я найду тебя?
өзің - ты сама
өзің+ді – тебя саму («ді» - окончание винительного падежа)
қалай? – как?
табу – найти
таб+а+м – я найду («а» - суффикс переходного времени, «м (мын)» - личное окончание 1-го лица)
Жұлдызға жете алдым ба мен аңсаған? - Смогу ли я добраться до звезды желанной?
жұлдыз – звезда
жұлдыз+ға – до звезды («ға» - окончание дательно-направительного падежа)
аңсау – скучать, жаждать
мен – я
мен аңса+ған – которую я желаю («ған» - суффикс причастия)
Белгiсiз жан, мен аңсаған, белгiсiз жан - Незнакомая, мною желанная, незнакомая.
белгісіз – незнакомая
жан – душа
