|
|
Алтын шеттеуік
|
| |
Автор: Ыбырай Алтынсарин
|
Бір үлкен мейрам алдында, әкесі балаларын қуанту үшін үйіне әртүрлі жеміс алып келді.
Леночка деген кіші қызы сол келтірген көп жемістің ішінде, сырты алтындаған шеттеуіктерге қызығып, соны маған бер деп қоймады. Шешесі айтты:
- Бұл шеттеуіктер тек әдемілікке істелген, мыналарды ал, - деп, бөтендерін беріп еді, Леночка жылай бастады:
- Мен қара шеттеуікті алмаймын, алтын тыстысын аламын, оның ішіндегі дәні де тәтті шығар, - деп.
Шешесі тіл алмайтын қисық баланың дегенін істегеннен артығы жоқ екенін ойлап, Леночкаға алтын тыстыларын, бөтен балаларына бөтен шеттеуіктерді таратып берді.
Леночка қуанып шеттеуіктерін дереу шаға бастады, қараса, бірінің де ішінде дәні жоқ, бос қабықтар екен. Мұны көріп қасындағы балалар мазақтап күле бастады.
Сонда атасы айтты:
- Бұл шеттеуіктер жеу үшін істелген емес, тек көзге әдемі көріну үшін қойылған; мен шеттеуіктердің бос қабығын алып, сыртын күміспен бояп қана қойып едім, екінші рет не нәрсенің де құр сыртына қарап қызықпа, асылы ішінде болар, - деді.
Золотой орех
Перед большим праздником, чтобы обрадовать своих детей, отец принёс домой разные орехи.
Самая меньшая девочка Леночка, увидев среди принесённых орехов позолоченные, стала настойчиво просить, чтобы ей дали именно эти орехи.
– Орехи эти сделаны лишь для красоты, возьми вот те, – указала мать.
Леночка начала плакать:
– Я не возьму чёрные орехи. Дай мне орехи с золотой скорлупой. Зерна в них должны быть вкуснее, чем в других, – говорила она.
Мать подумала, что, пожалуй, не будет вреда в удовлетворении просьбы непослушной, капризной девочки и отдала ей орехи с позолоченной скорлупой, а остальным детям раздала другие орехи.
Леночка обрадовалась и тут же принялась разбивать свои орехи. Смотрит, ни в одном из них ядра нет, одни лишь пустые скорлупки. Сидящие рядом с ней другие дети начали подшучивать и смеяться над ней.
Тогда отец сказал:
– Эти орехи не для еды, а сделаны они для украшения. Я взял пустые скорлупки орехов и покрасил их золотой краской. В другой раз о вещах не суди по их наружному виду, так как ценность вещи заключается в её содержании.
Перевод на русский: Н. Кальменов. «И. Алтынсарин. Собрание сочинений в трёх томах». Алма-Ата, 1975 г.
Скрыть текст
© Татьяна Валяева, 2007–2024
|
