|
|
Тышқанның өсиеті
|
| |
Автор: Ыбырай Алтынсарин
|
Тышқан баласына оңашада үйретіпті: Адам деген мықты жауымыз бар, ағаштан қақпан құрып, үстіне ғана май байлап қояды, соны жеймін деп барсаң, қақпан ұстап алады, балам, соған жолай көрме, – деп.
Бір күні әлгі баласы ойнап жүріп, майдың иісі шыққан соң, неғылып қойған екен деп, қасына жоламай, алыстан сығалап қана қараса, шешесінің айтқан қалыбынша қақпан, үстінде майымен тұр екен. Ойлады: қарашы, адамның ақылсыздығын, ағаштан қақпан ғана істеп, үстіне май байлап, бізді қызықсын деп қойғанын. Біз сол қулыққа бола қоямыз ба деп, олай-бұлай одыраңдап жүгіріп жүрді де айтты:
– Сөйтсе де, айхай майы құрғырдың исінің жақсысын - ай, жемесем де биттей ғана жақындап иіскеуге болады ғой, – деп, бірте-бірте жақындай-жақындай бара жатқанда, қақпан тарс етіп, тышқанды жаншып тастады.
Совет мыши
Мышь поучала наедине своего маленького мышонка, говоря, что на свете есть сильный злой – человек. Он ставит деревянный капкан и сверху привязывает к нему маленький кусочек сала. Если подойдёшь, чтобы полакомиться – будешь пойман капканом.
Однажды, бегая и играя, этот мышонок почуял запах сала и, желая узнать, как могли положить здесь поблизости сало, издали стал смотреть в щелку и видит: лежит капкан, а сверху кусочек сала – точь-в-точь, как говорила ему мать. Он подумал: «Смотрите, какие люди дураки – сделали из дерева капкан, сверху на него положили сало и думают нас обмануть. Мы не поддадимся на эту хитрость».
Затем, бегая вокруг приманки, мышонок сказал:
– Ах, всё-таки, как хорошо пахнет это негодное сало. Я не намерен есть его, но можно же подойти немного поближе к нему, чтобы хоть понюхать его.
Сам же, между тем, стал все ближе и ближе подходить к салу. А в это время капкан вдруг с треском захлопнулся и придавил мышонка.
Перевод на русский: Н. Кальменов. «И. Алтынсарин. Собрание сочинений в трёх томах». Алма-Ата, 1975 г.
Скрыть текст
© Татьяна Валяева, 2007–2024
|
